Amonium in drinkwater komt voornamelijk door het infiltreren van stikstof uit menselijke mest (urine).
Referentiële waarna de analyse wordt uitgevoerd
:Analyse voor de bepaling van ammoniak in drinkwater wordt uitgevoerd in het eigen laboratorium volgens de standaard
Principe van de methode: Bepaling van ammonium tot drinkwater wordt uitgevoerd door spectrofotometrische analyse.
– hoeveelheid ongeschikt monster, monster verzameld in ongeschikte recipiënten, monsters die niet correct zijn geëtiketteerd, enz.
ontvanger van harvesting – schone container, moet worden genomen in polyethyleen of glazen containers.
De hoeveelheid monster die nodig is om de analyse uit te voeren - minimaal 200 ml.
Verwerking vereist na het oogsten – niet vereist.
>Stabiel monster – Ze moeten zo snel mogelijk worden geanalyseerd of bewaard tot de analyse bij een temperatuur tussen 2 o C en 5oC.Verzuring met zwavelzuur bij pH<2 kan ook worden uitgevoerd, op voorwaarde dat verontreiniging van het aangezuurde monster door absorptie van ammoniak uit de atmosfeer wordt vermeden.
Adding method - spectrophotometrica.
Reference values according to the Water Law1) 2) Water mag niet agressief zijn
Parameter / Unit of measurement CA value (Maximum permitible concentration)
Ammonium 2) ,mg/L max. 0.50
De kennis van de ammoniumwaarde is ontzettend belangrijk? bij het beoordelen van de mate van vervuiling van de drinkbare, het kunnen uitdrukken van de mate van mestbelasting. Kan afkomstig zijn van diepe bronnen en in dit geval kan ammonium plantaardige oorsprong hebben. In deze gevallen kan het als niet-gevaarlijk worden beschouwd, zelfs in een concentratie boven de limiet.
De aanwezigheid van ammoniak wordt geassocieerd met ijzer en mangaan en bij hun reductiebehandeling neemt hun oxidatie-effect af. Het kan worden geëlimineerd door middel van een energetisch chloreringsproces, in dit opzicht zullen specifieke tanks en filters worden gebruikt.
Bibliografie: LEGEA 458/2002 zoals gewijzigd en aangevuld bij wet nr. 311/2004, regeringsverordening nr. 11/2010, wet nr. 124/2010 en regeringsverordening nr. 1/2011