Almennar upplýsingar:
Rafleiðni vatns er eiginleiki þeirrar lausnar til að leiða rafstraum, allt eftir magni jóna í vatninu.
Greiningin
til að ákvarða leiðni drykkjarvatns er gerð á rannsóknarstofu hennar í samræmi við landsstaðalinn SR EN 27888:1997.
Leiðni
drykkjarvatns er ákvörðuð með hjálp rafleiðnimælis sem er búinn glerrafskauti.
Orsakir höfnunar sýnis – magn óhentugra sýna, sýni sem safnað er í óviðeigandi ílát, sýni sem eru ekki merkt á tilhlýðilegan hátt o.s.frv.
Uppskeruílát – hreint ílát.
Magn sýnis sem þarf til að framkvæma greininguna - lágmark 100 ml.
Nauðsynleg vinnsla eftir uppskeru – ekki nauðsynleg.
Stöðugleiki sýnis – nýuppskorið vatn er stöðugt í 2 daga við 2–8°C eða 6 klukkustundir við stofuhita.
Greiningaraðferð - rafefnafræðileg.
Viðmiðunargildi samkvæmt vatnalögum 1)
| Mæliþáttur / Mælieining | CMA-gildi (Leyfilegur hámarksstyrkur) | Leiðni 2), μS cm–1 við 20°C |
| max. 2,500 2) Vatn ætti ekki að vera árásargjarnt Ráðleggingar um framkvæmd greiningar / Áhrif þess að fara yfir viðmiðunargildin –
|
Jónað vatn er notað af líkamanum eingöngu. H2O sameindir loða hver við aðra og mynda hópa (klasa) af sameindum. Þó að í venjulegu vatni samanstendur hópur af 12-18 sameindum, jónað vatn hefur sexhyrnda hópa, sem samanstendur aðeins af 6 sameindum. Þessi minni uppbygging kemst í gegnum frumurnar miklu auðveldara en "venjulegt " vatn. Uppbygging hópa birtist eftir jónun. Þessi aðferð eykur vökvagetu vatns allt að 6 sinnum, vegna þess að vatn frásogast, fer inn í frumurnar og er notað af líkamanum miklu auðveldara. Til að draga úr leiðni er notaður búnaður með himnusíun eða önnur sérstök mannvirki.
heimildaskrá:
LÖG 458/2002 með síðari breytingum á lögum nr. 311/2004, stjórnvaldsfyrirmælum nr. 11/2010- , lögum nr. 124/2010 og stjórnvaldsfyrirmælum nr. 1/2011
