Með fastri leif er átt við heildarmagn lífrænna og ólífrænna efna sem eru leyst upp í vatni, stöðug við hitastigið 105 ± 20°C.
Tilvísun eftir það er greiningin
: Greiningin til að ákvarða fastar vatnsleifar er gerð á rannsóknarstofu hennar í samræmi við staðlana national STAS 3638-76.
Meginregla aðferðarinnar:
Ákvörðun á föstum leifum í drykkjarvatn er gerð með þurrkun í ofninum.
Sample höfnunartilvik - magn óviðeigandi sýnis, sýni safnað í óviðeigandi ílátum, sýni ekki rétt merkt o.s.frv.
>Recipient of harvesting – clean container, ílátið er fyllt með heilu vatni og forðast myndun loftbóla, lokaðu síðan loftþétta ílátinu.
Magn sýnis sem þarf til að framkvæma greininguna - lágmark 200ml.
Processing required after harvesting – not required.
>Stöðugt sýni - nýuppskorið vatn er stöðugt í 3 klukkustundir við umhverfishita.
>Analysis method - >gravimetrica.
Viðmiðunargildi fyrir drykkjarvatn og ölkelduvatn = "color: #000000; font-size: medium;
">1)| n |
| CMA gildi (leyfilegur hámarksstyrkur) | Fastar leifar, mg/ L |
| einstaklega viðurkennd:lágmark 30 mg/l – hámark 1200 mg/l | <
> Ráðleggingar um framkvæmd greiningar/ Áhrif þess að fara yfir viðmiðunargildin –
Gæði ölkelduvatns (flatt eða kolsýrt) fer eftir innihaldi fasta leifarinnar, sem vísar ekki til óhreininda, heldur magns steinefnasalta. Það besta er illa steingert eða flatt vatn, þar sem hægt er að neyta þeirra endalaust. Mjög mineralized vatn ætti að neyta aðeins samkvæmt ráðleggingum læknisins, þar sem þau geta valdið nýrna- og gallvandamálum.
Bibliography: LEGEA 458/2002 með áorðnum breytingum og viðbótum með lögum nr. 311/2004, stjórnvaldsfyrirmælum nr. 11/2010, lögum nr. 124/2010 og stjórnvaldsfyrirmælum nr. 1/2011